Wielce Szanowna Społeczności Słowaka,
z dalekiej Francji, w której jestem z naszymi uczniami, wstrząśnięty tragicznym żniwem katastrofalnego trzęsienia ziemi, które dotknęło obszar tak bardzo nam bliski, gdzie spędziliśmy wiele tygodni naszych wędrówek, gdzie żyją nasi znajomi i przyjaciele, z którymi nie mogę nawiązać kontaktu i o życie których się martwię, składam Wam wszystkim – Uczniom, Rodzicom, Profesorom i Absolwentom wyrazy głębokiego szacunku i wdzięczności za spontaniczny dar w postaci Waszych Wielkich Serc. Wspaniale jest móc współpracować z Ludźmi (przez duże L) odpowiedzialnymi, czułymi na cierpienie i krzywdę, potrafiącymi dzielić się z innymi i bezinteresownie pomagać.
Gratuluję Wam bogactwa, które jest w Was i jestem z Was niezmiernie dumny.
Dziękuję wszystkim, w szczególności Pani Profesor Monice Domogale.
Jako Wiceprezydent Indyjsko-Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Kultury, podjąłem już kroki, by po powrocie do kraju rozszerzyć działania pomocowe na inne środowiska na obszarze naszego województwa. Mam także nadzieję, że obecne władze jednego z najbiedniejszych państw świata a także ich mocodawca z północy nie będą utrudniały dystrybucji pomocy międzynarodowej.
Z wyrazami szacunku. Przemysław Fabjański
Dostosuj wygląd:
Jesteś tutaj: