Gimnazjum państwowe (klasyczne)
1 października 1869 roku utworzono w Królewskiej Hucie (która otrzymała w 1868 roku prawa miejskie) szkołę związkową (Privat Familien Vereinschule), do której zaczęło uczęszczać 32 uczniów. Szkoła ta została przejęta przez miasto 1 października 1872 roku. W tym okresie uczęszczało do czterech klas szkoły ponad 100 osób.
15 października 1877 roku szkołę przekształcono w gimnazjum, do którego uczęszczało 230 uczniów (76 katolików, 74 ewangelików, 80 żydów). W roku 1884 nastąpiło upaństwowienie gimnazjum i miasto zobowiązało się do wybudowania nowego budynku szkoły (ul. Gimnazjalna), który został oddany do użytku w roku 1891.
Po objęciu administracji przez władze polskie 5 września 1922 roku utworzono gimnazjum polskie z 269 uczniami. Klasy niemieckie istniały nadal, jako klasy mniejszości niemieckiej, otwarte na podstawie Konwencji Genewskiej z maja 1922 roku. Dyrektorem gimnazjum został w 1922 roku dr Jan Piprek, a od roku szkolnego 1925/26 Teodor Stera.
W roku szkolnym 1926/27 w Gimnazjum Państwowym (klasycznym) w 16 polskich klasach uczyło się 580 osób. Grono pedagogiczne liczyło 25 osób. Klas niemieckich było siedem, do których uczęszczało 158 uczniów, a grono nauczycielskie liczyło 8 osób. W tym samym roku rozpoczęto budowę nowego gmachu szkolnego (budynek przy ulicy Powstańców).
W roku szkolnym 1934/35 w Państwowym Gimnazjum nr 867 przy ul. Gimnazjalnej 6 uczyło się 570 uczniów: w klasach polskich uczyło się 514 chłopców, a w klasach niemieckich 56 chłopców. W tym roku gimnazjum otrzymało imię Odrowążów.
W roku szkolnym 1935/36 w Państwowym Gimnazjum nr 867 im. Odrowążów w 16 klasach uczyło się 464 uczniów (433 katolików, 13 ewangelików i 18 wyznania mojżeszowego). Grono nauczycielskie liczyło 38 nauczycieli.
W roku 1937 przy gimnazjum utworzono liceum z dwoma wydziałami: klasycznym i humanistycznym.
Po objęciu władzy w Chorzowie przez Niemców szkołę zlikwidowano, a w jej budynku zlokalizowano Urząd Pracy. Tradycje Gimnazjum im. Odrowążów kontynuuje nasze liceum, które od roku 1945 mieści się w budynku byłego Prywatnego Liceum Koedukacyjnego im. J. von Eichendorffa. Budynek ten wyposażony w nowoczesne na owe lata pracownie (służące do dziś) wybudowany został w latach 1931-32.
Grono pedagogiczne:
- Marian BATKO
- Jerzy BRACHMAŃSKI
- Józef BURKOT
- Ryszard CEBULSKI
- Jan CHOLEWSKI
- Franciszek GARYCKI
- dr Jan GONDZIK
- Wacław GUTT
- Edward HUPKA
- dr Józef JAKUBOWSKI
- Tadeusz JANICKI
- Ryszard JOJKO
- ks. Jerzy KAHANE
- Albin KĄCKI
- dr Teodor KOHLBERC
- dr Czesław KOSSOWSKI
- Władysław KRAWECKI
- Alfons KRZYŻAGóRSKI
- Franciszek LENCZOWSKI
- Jerzy LUBOS
- dr Władysław MARCHACZ
- dr Władysław MATOGA
- Stefan MICHALCZYK
- Paweł MUSIOŁ
- Kazimierz NADAJCZYK
- dr Zdzisław OBRZUD
- Zdzisław PAŹDZIORA
- Józef PIĘTA
- Józef POWROŹNIAK
- ks. Józef SZUBERT
- Józef SPRECHER
- Bronisław ŚWIRAD
- Alojzy TARG
- Józef TRZOS
- Bolesław WASYLEWSKI
- Artur ŻAGAŃ
- Jan ŻAK