W roku szkolnym 1936/37 dyrektorem szkoły był dr Franciszek Lenczowski, z którego to inicjatywy i dzięki którego ogromnym staraniom u wojewody Michała Grażyńskiego został przeprowadzony kapitalny remont budynku szkolnego i uruchomiona została nowa pracownia humanistyczna. Na początku roku szkolnego opracowano ramowy plan dydaktyczny i wychowawczy szkoły. Wielką troską ucczących było budzenie wśród uczniów samodzielności w pracach szkolnych, stosowanie przez nauczycieli posiadanych pomocy naukowych (epidiaskop, gramofon, radio), organizowanie wspólnych wyjść do kina i teatru oraz organizowanie wycieczek naukowych i krajoznawczych.
Za podstawową zasadę wychowania uznano w roku szkolnym 1936/37 wyrabianie cnót społecznych wśród wychowanków, umacnianie solidarności i dyscypliny społecznej. (…) Celem …będzie l) wpojenie w uczniów podstawowych cnót społecznych oraz 2) takie zorganizowanie samorządu szkoły, ażeby poszczególne gminy klasowe oraz organizacje uczniowskie dawały istotnie jedną zwartą całość
Uczniowie gimnazjum podzieleni byli na trzy grupy wiekowe. Grupę najmłodszą stanowiły klasy I i II, grupę średnią klasy III i IV, grupę najstarszą klasy VII i VIII. W pracy wychowawczej grupy najmłodszej zwracano uwagę na to, aby dzieci uczyły się słuchać starszych i przełożonych, pomagały rówieśnikom, zapoznawały się z celami i działalnością organizacji młodzieżowych, oszczędzały w Szkolnej Kasie Oszczędności.
Uczniowie klas III i IV mogli już zajmować kierownicze stanowiska w organizacjach młodzieżowych, które nie były kołami naukowymi.
Uczniowie grupy najstarszej mogli stawać na czele organizacji szkolnych i kół naukowych. Mogli inicjować wspólne działania szkoły, bronić słabszych, reprezentować gimnazjum na zewnątrz, organizować przedstawienia teatralne i wszystkie imprezy widowiskowe, zajmować się propagandą pracy kulturalnej.
Uczniowie wszystkich grup i klas dbali o porządek w salach lekcyjnych, o estetykę i higienę w szkole, o rozwijanie czytelnictwa wśród kolegów oraz pomagali słabszym lub potrzebującym.
Nad prawidłowym przebiegiem pracy wychowawczej szkoły czuwali opiekunowie klas, którzy w czasie godzin wychowawczych i w pracy z organizacjami młodzieżowymi, starali się umacniać poczucie solidarności i dyscypliny społecznej. Dyrektor szkoły w sprawozdaniu za rok 1936/37 podkreślał sumienną pracę wszystkich wychowawców oraz widoczne wyniki ich pracy w uspołecznianiu wychowanków.
- Sodalicja Mariańska – Organizacja liczyła 129 członków. Praca organizacji skupiała się na nabożeństwach i na zebraniach ogólnych, na których wygłaszano referaty:Miiosć Boga względem nas. Żyj w przyjaźni z Bogiem. Religia dźwignią i tężyzną narodu. Chrystus – Król, Przez Marię do Jezusa itp. W tym roku szkolnym urządzono pielgrzymkę do Piekar (pieszo), wycieczkę na rowerach do Tychów, wycieczkę do Panewnik, zorganizowano rekolekcje dla maturzystów w Dziedzicach. W dzień patrona szkoły urządzono akademię, zorganizowano wspólnie z PCK gwiazdkę dla dzieci w sierocińcu, a wspólnie z innymi sodalicjami gimnazjalnymi zorganizowano akademię ku czci Najświętszej Marii Panny.
- Koło Polonistów – Prezesem koła został Ewald Kozioł, a sekretarzem Herbert Miiller. Na zebraniach wygłaszano referaty na temat literatury pięknej. Uczniowie czytali Marchołta. Prosto z Mostu, oglądali przedstawienia teatru katowickiego.
- Koło LOPP i LMK – Prezesem koła został Murłowski, skarbnikiem Gawor, sekretarzem Kolczyk. Dla wszystkich uczniów gimnazjum koło przygotowało odczyt na temat Gazy bojowe i ich działanie na organizm człowieka. Członkowie koła (112 osób) przeszli kurs obrony przeciwgazowej, a wielu z nich uczęszczało na kurs modelarstwa szybowcowego.
- Harcerstwo – Drużyna liczyła 52 harcerzy. Działalność drużyny polegała na zdobywaniu sprawności harcerskich, organizowaniu wycieczek, braniu udziału w trzyletnim wyścigu pracy.
- Gimnazjalne Koło Sportowe – W kole działały następujące sekcje: atletyczna, gier sportowych, hokejowa, narciarska i piłki nożnej. Rozegrano szereg zawodów międzyklasowych i międzyszkolnych. W zimie urządzono kurs narciarski w Zwardoniu dla 19. członków koła oraz bezpłatny kurs narciarski w Szczyrku dla 6. członków koła. Zorganizowano także kurs pływacki, w wyniku którego 16. uczniów zdobyło odznakę pływacką.
- Hufiec Szkolny – Hufiec liczył 131 osób. Ćwiczenia hufca odbywały się dwa razy w tygodniu po dwie godziny. Oprócz tego odbyła się trzydniowa koncentracja przeznaczona na ćwiczenia bojowe i ostre strzelanie. Zimą dla 24. junaków zorganizowano kurs narciarski, a latem 26. junaków skorzystało z kursu pływackiego. Zespół hufca dwukrotnie zdobył pierwsze nagrody (puchar, statua i dyplom) za najlepszy wynik w strzelaniu. Wyróżniony także został i proporcem 75. Pułku Piechoty dla najlepszego hufca miasta Chorzowa.
- Koło PCK – Koło organizowało zbiórkę śniadań dla ubogich dzieci ze szkół podstawowych. Wspólnie z Sodalicja Mariańską przygotowało “gwiazdkę” dla 30. dzieci z sierocińca św. Józefa w Chorzowie. Członkowie koła dbali o higienę sal lekcyjnych.
- Koło Muzyczne – W ramach kota działała orkiestra, którą kierował prof. J. Powroźniak oraz chór. którym opiekował się prof. J. Cholewski. W celu umuzykalnienia uczniów były przygotowywane audycje muzyczne. W marcu 1937 roku zorganizowano zespół muzyczny złożony z nauczycieli gimnazjum (Powroźniak. Świrad, Wójcik, Marchacz), który koncertował w gimnazjach Chorzowa i Rudy Śląskiej.
- Spółdzielnia Uczniowska “Bratniak” – Spółdzielnia prowadziła sklepik szkolny, świetlicę, biblioteczkę świetlicową oraz introligatornię. Organizowała akademie z okazji świąt państwowych i narodowych oraz obchody z okazji dnia spółdzielczości.
W dniach 19 – 22 stycznia 1937 roku Państwowe Gimnazjum im. Odrowążów w Chorzowie było wizytowane przez drą Stefana Papce. Wizytator zwrócił uwagę na pomieszczenia i stan higieniczny szkoły, organizację pracy szkoły oraz na stan wychowawczy i dydaktyczny. W spostrzeżeniach powizytacyjnych dr Stefan Papce zwrócił uwagę na następujące sprawy:
- na lekcjach języków zbyt mało uwagi zwraca się na estetykę czytania i wypowiedzi młodzieży
- młodzież niewielu tekstów literackich uczy się na pamięć
- nie przestrzega się na wszystkich przedmiotach nowych przepisów ortografii
- rzadko stosuje się korelację historii z językami
- nie zawsze ilustruje się wykład pokazem map czy ilustracji
- zbyt często ponagla się uczniów do wypowiedzi
- nauczyciele często sami mówią zbyt wiele, nadmiernie wysilają głos, niektórzy natomiast mają słabą dykcję
- na lekcjach zajęć cielesnych obowiązkowo nauczyciele powinni wymagać stroju ćwiczebnego, a nie dopuszczać do ćwiczeń boso lub w skarpetkach
Wizytator zwrócił także uwagę na niską frekwencję uczniów oraz na fakt, że zbyt wiele promocji było danych z zastrzeżeniem np. w klasie II “b” na 25. uczniów promowano z zastrzeżeniem 11 osób.
Śląska Rada Wojewódzka przyznała 3 stypendia im. K. Miarki i P. Stalmacha, każde w wysokości zł. 300,- (razem zł. 900,-) następującym uczniom gimnazjum:
- Jerzemu BRYŁCE z klasy VII “a”
- Alojzemu BĄKOWI z klasy VIII “b”
- Gerhardowi MASZE z klasy VIII “b”
Grono pedagogiczne
- Marian BATKO
- dr Franciszek LENCZOWSKI
- Jerzy BRACHMAŃSKI
- Franciszek LUDERA
- Ryszard CEBULSKI
- dr Władysław MARCHACZ
- Jan CHOLEWSKI
- dr Władysław MATOGA
- ks. Adolf GNIŁKA
- Stefan MICHALCZYK
- dr Jan GONDZIK
- Kazimierz NADAJCZYK
- Zygmunt HONIEK
- dr Zdzisław OBRZUD
- dr Józef JAKUBOWSKI
- Zdzisław PAŹDZIORA
- Tadeusz JANICKI
- Józef POWROŹNIAK
- Ryszard JOJKO
- ks. Jan SKOWRONEK
- Albin KĄCKI
- Józef SPRECHER
- dr Teodor KOHLBERG
- Bronisław ŚWIRAD
- dr Czesław KOSSOWSKI
- Józef SZERUDA
- Kazimierz KOZŁOWSKI
- Karol WÓJCIK
- Władysław KRAWECKI
- Artur ŻAGAŃ
- Alfons KRZYŻAGÓRSKI
- Jan ŻAK